29 Δεκεμβρίου - Άγια Σφαγιασθέντα νήπια με διαταγή του Ηρώδη

Άγια Σφαγιασθέντα νήπια

Την μνήμην των παιδιών (περίπου 14000), που σκότωσε ο Ηρώδης τιμά 29 Δεκεμβρίου η Εκκλησία.

Όταν οι Μάγοι δεν επέστρεψαν στον Ηρώδη να του πουν που είναι ο Χριστός, ο πονηρός αυτός βασιλιάς μηχανεύθηκε άλλο σχέδιο για να εξοντώσει το Θείο Βρέφος.

Είχε ακούσει ότι, σύμφωνα με τις Γραφές, τόπος γέννησης του Χριστού θα ήταν η Βηθλεέμ.

Επειδή όμως δε γνώριζε ποιος ήταν ο Ιησούς αν βρισκόταν μέσα στη Βηθλεέμ ή στα περίχωρα της και επειδή συμπέρανε ότι το παιδί θα ήταν κάτω από δύο χρονών, έδωσε διαταγή να σφαγούν όλα τα παιδιά της Βηθλεέμ και των περιχώρων της, μέχρι της ηλικίας των δύο ετών.

Η σφαγή έγινε ξαφνικά, ώστε να μη μπορέσουν οι οικογένειες να απομακρυνθούν με τα βρέφη τους. Και οι δυστυχισμένες μητέρες είδαν να σφάζονται τα παιδιά τους μέσα στις ίδιες τις αγκαλιές τους.

Η χριστιανική Εκκλησία, πολύ σωστά ανακήρυξε Άγια τα σφαγιασθέντα αυτά παιδιά, διότι πέθαναν σε μια αθώα ηλικία και υπήρξαν κατά κάποιο τρόπο οι πρώτοι μάρτυρες του χριστιανισμού.

Μπορεί βέβαια να μη βαπτίσθηκαν εν ύδατι, βαπτίσθηκαν όμως, μέσα στο ίδιο ευλογημένο αίμα του μαρτυρίου τους.

Ασφαλώς μετά την σφαγή των νηπίων πολλοί θα νόμιζαν πώς ο Ηρώδης νίκησε, πέτυχε τον σκοπό του. Πόσο διαφορετική όμως ήταν η πραγματικότητα. Ο τεχθείς βασιλιάς, ο βασιλιάς του ουρανού και της γης ήταν ο νικητής. Αντίθετα ο βασιλιάς Ηρώδης είχε χάσει την μάχη, είχε χάσει και την ψυχή του. Πλήρωσε πολύ ακριβά τη σκληρότητά του. Είχε έναν από τούς πιο φρικτούς θανάτους πού θα μπορούσε να έχει άνθρωπος. Αυτός πού νόμισε ότι μπορεί να τα βάλει με τον Θεό. Ψηνόταν από υψηλό πυρετό, σφάδαζε στους πόνους, υπέφερε από δυσεντερία, έγινε «σκωλήκων βρώμα και δυσωδία», καθώς σάπισαν μέλη του σώματός του. Και με αφόρητη δύσπνοια και τρόμο και σπασμό των μελών του ξεψύχησε ο διώκτης του Ιησού Χριστού.

Διά ξίφους άωρα μητέρων βρέφη, Ανείλεν εχθρός του βρεφοπλάστου Bρέφους. Nήπια αμφ’ ενάτην τάμον εικάδα παππάζοντα.

Όμως πάντοτε για όλους τούς διώκτες του τεχθέντος βασιλέως ακούγεται το ουράνιο μήνυμα: «Τεθνήκασιν οἱ ζητοῦντες τήν ψυχήν τοῦ παιδίου».

Μην ταρασσόμαστε λοιπόν. Οι διώκτες φεύγουν. Ο Χριστός μένει. Διότι είναι ο θεάνθρωπος νικητής του κόσμου και ο ρυθμιστής της ιστορίας του κόσμου.

Το απαίσιο έγκλημα μένει στην Ιστορία σαν ορόσημο της θέσεως του παιδιού στη ζωή πριν και μετά τον Χριστό. Η αγάπη προς το παιδί και η πρόνοια για την παιδική ηλικία είναι και τούτα προσφορά του Χριστιανισμού στον πολιτισμό των λαών.

Η Εκκλησία στο πρόσωπο κάθε νηπίου βλέπει την εικόνα του Θεού και την μορφή του νηπιάσαντος θείου Λόγου.

Η γέννηση κι η ανατροφή του παιδιού συνοδεύονται από την Εκκλησία με ειδικές ευχές, η Παναγία είναι το πρότυπο της μητρικής στοργής κι ο Άγιος Στυλιανός ο προστάτης των βρεφών.

Ακόμη κι η εξόδιος Ακολουθία για τα νήπια είναι ξεχωριστή: «Ω τις μη θρηνήση, τέκνον μου, την εκ του βίου ημών πενθηράν σου μετάστασιν».

Μεγάλο μέρος των Ιερών Λειψάνων βρίσκονται στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων.

Αποτμήματα των Ιερών Λειψάνων βρίσκονται στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.

Τέλος, φήμες λένε, ότι τα λείψανα (ίσως μερικά) των Aγίων Νηπίων, βρίσκονται στην Kωνσταντινούπολη, στο Nαό του Aγίου Iακώβου του αδελφοθέου, τον οποίον ανήγειρε ο Iουστίνος.

Απολυτίκιο Σφαγιασθέντων Νηπίων - 29 Δεκεμβρίου

Απολυτίκιον (Τὸν τάφον σου Σωτὴρ)

Ως θύματα δεκτά, ως νεόδρεπτα ρόδα και θεία απαρχή, και νεόθυτοι άρνες, Χριστώ τω ώσπερ νήπιον, γεννηθέντι προσήχθητε, αγνά Νήπια, την του Ηρώδου κακίαν, στηλιτεύοντα και δυσωπούντα απαύστως, υπέρ των ψυχών ημών.

Άκου το απολυτίκιο εδώ: Απολυτίκιο Σφαγιασθέντων Νηπίων - 29 Δεκεμβρίου

Άκου το Απολυτίκιο Αγίου Στυλιανού εδώ: Απολυτίκιο Αγίου Στυλιανού - 26 Νοεμβρίου