Κακοήθεις όγκοι του θυρεοειδούς

Εστία Καρκίνου Θυρεοειδούς

Ο καρκίνος του θυρεοειδούς είναι σχετικά σπάνιος και αποτελεί περίπου το 1-2% όλων των κακοηθών όγκων του ανθρώπου, και 90% των καρκινωμάτων των ενδοκρινών αδένων. Ο διαχωρισμός των κακοηθών από τους καλοήθεις όγκους του θυρεοειδούς, αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα της καθημερινής ιατρικής πράξης. 

Πρόληψη

Πρέπει να γίνεται ετήσια ψηλάφηση των αδένων, στα πλαίσια του ιατρικού ελέγχου, ιδίως στις ορεινές περιοχές που έχουν έλλειψη ιωδίου. Η παρουσία οζιδίων στην περιοχή του αδένος πρέπει να ελέγχεται τακτικά. 

Αίτια και παράγοντες κινδύνου

Φύλο: Σε αντίθεση με τα περισσότερα καρκινώματα, ο καρκίνος αυτός είναι 2-3 φορές συχνότερος στις γυναίκες. 

Ηλικία: Χωρίς να αποκλείεται η προσβολή ατόμων νεαρής ηλικίας, η συχνότητα του καρκίνου του θυρεοειδούς αυξάνεται με την πρόοδο της ηλικίας. 

Παθολογικές καταστάσεις: Μερικές παθολογικές καταστάσεις του θυρεοειδούς, φλεγμονώδεις και μη, προδιαθέτουν στην ανάπτυξη του καρκίνου. 

Κληρονομικότητα: Η κληρονομικότητα παίζει ρόλο στην εμφάνιση της νόσου. 

Διατροφή: Είναι γνωστό ότι πληθυσμοί που ζουν σε περιοχές με έλλειψη ιωδίου, έχουν αυξημένη συχνότητα καρκίνου του θυρεοειδούς. Τις τελευταίες δεκαετίες πολλά τρόφιμα και ιδίως το αλάτι, είναι εμπλουτισμένα με ιωδιούχες ενώσεις, με αποτέλεσμα να μειώνεται σημαντικά η συχνότητα της νόσου στις περιοχές αυτές.

Συμπτώματα

Ο καρκίνος του θυρεοειδούς μπορεί να αναπτυχθεί σιωπηλά για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η διόγκωση του αδένος, ή η παρουσία όζου είναι το πιο συχνό σύμπτωμα που οδηγεί τον ασθενή στον ιατρό, επίσης η διόγκωση των λεμφαδένων του τραχήλου είναι συχνό εύρημα. Η διόγκωση του αδένος μπορεί να συνδυαστεί με βήχα, δύσπνοια, βράγχος φωνής, δυσφαγία, πόνο και διόγκωση των τραχηλικών λεμφαδένων, μικρή αντοχή στο κρύο, παχυσαρκία, δυσκοιλιότητα, διαταραχές ρυθμού της καρδιάς. Μερικοί τύποι καρκίνου του θυρεοειδούς προκαλούν διάρροιες ή απώλεια βάρους, σε προχωρημένα στάδια της νόσου. Τα συμπτώματα έχουν σχέση με το όργανο που προσβάλλεται.   

Διάγνωση

Προσεκτική κλινική εξέταση του τραχήλου, αιματολογικές εξετάσεις που προσδιορίζουν ορισμένες ορμόνες και ουσίες που αυξάνονται με την εμφάνιση του καρκίνου. Σπινθηρογράφημα ή υπερηχογράφημα θυρεοειδούς δίνουν σημαντικές πληροφορίες. 

Θεραπεία

Η χειρουργική αφαίρεση του αδένος είναι θεραπευτική σε πολλές περιπτώσεις. Όταν όμως η νόσος προχωρήσει μετά από χειρουργική αφαίρεση, χρησιμοποιείται το ραδιενεργό ιώδιο που χορηγείται από το στόμα σε μορφή κάψουλας. Η ουσία αυτή εισχωρεί και καθηλώνεται σε εστίες του καρκίνου, όπου και αν βρίσκονται στο σώμα και τις καταστρέφει. 

Η κλασική χημειοθεραπεία και ακτινοβολία, στον καρκίνο αυτό φυλάσσονται για πολύ προχωρημένα στάδια.