Τι είναι η πολιομυελίτιδα και πώς αντιμετωπίζεται

Πολιομυελίτιδα

Πρόκειται για οξεία ιογενή φλεγμονή που περιλαμβάνει μια μη ειδική ελάσσονα νόσο (εκτρωτική μορφή), άσηπτη μηνιγγίτιδα (μη παραλυτική πολιομυελίτιδα) και χαλαρή παράλυση των μυών (παραλυτική πολιομυελίτιδα). 

Οφείλεται σε έναν RNA ιό της ομάδας των πικορναϊών, ο οποίος εμφανίζει τρείς τύπους από τους οποίους ο τύπος Ι είναι αυτός που προκαλεί παραλύσεις και ευθύνεται για τις επιδημίες της νόσου. 

Μεταδίδεται με την άμεση επαφή και είναι πολύ μολυσματικός, σε περιοχές με πτωχή υγιεινή οι επιδημίες είναι συχνές. Το 90% των παραλυτικών περιπτώσεων συμβαίνει πριν την ηλικία των 5 ετών. Η γενικευμένη χρήση του εμβολίου, έχει σχεδόν εξαφανίσει τη νόσο στις ανεπτυγμένες χώρες. 

Παθογένεση

Ο ιός εισέρχεται στον οργανισμό από το στόμα και ο πολλαπλασιασμός του γίνεται στον λεμφικό ιστό του γαστρεντερικού σωλήνα. 

Η περίοδος επώασης μπορεί να διαρκέσει από 3 έως και 35 ημέρες. 

Ο εγκέφαλος και ο νωτιαίος μυελός είναι οι ιστοί που προσβάλλονται από τον ιό. Οι κινητικοί νεύρωνες των προσθίων κεράτων του νωτιαίου μυελού, ο προμήκης και ορισμένα άλλα τμήματα του εγκεφάλου προσβάλλονται. Η θέση και η βαρύτητα της παράλυσης εξαρτώνται από τη θέση και την έκταση των νευρωνικών βλαβών. 

Συμπτώματα-Διάγνωση

Έχει περιγραφεί μια εκτρωτική μορφή της νόσου που εμφανίζεται στο 80-90% των προσβολών, κυρίως σε μικρά παιδιά και δεν προσβάλλει το κεντρικό νευρικό σύστημα. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν ελαφρό πυρετό, κεφαλαλγία, φαρυγγαλγία και εμετό, εμφανίζονται 3 έως 5 ημέρες μετά την έκθεση στον ιό και εξαφανίζονται 48 έως 72 ώρες αργότερα. 

Στη μη εκτρωτική μορφή η περίοδος επώασης είναι 7 έως 14 ημέρες (μπορεί να φτάσει τις 35) και τα συμπτώματα εμφανίζονται χωρίς πρόδρομη νόσο ιδίως σε μεγαλύτερα παιδιά. Έχουμε λοιπόν πυρετό, κεφαλαλγία, δυσκαμψία του αυχένα, μυϊκούς πόνους και μερικές φορές παραισθήσεις. Πολλές φορές η νόσος δεν εμφανίζει περαιτέρω συμπτώματα, ή τα φαινόμενα επιδεινώνονται με εμφάνιση ελάττωσης των αντανακλαστικών και πάρεση, ή παράλυση διαφόρων μυϊκών ομάδων ανάλογα με την εντόπιση και τη βαρύτητα της βλάβης.

Υπάρχει επίσης ήπια λευκοκυττάρωση.

Η διάγνωση γίνεται από την κλινική εικόνα των παραλύσεων, ενώ βοηθά και η οσφυονωτιαία παρακέντηση με λήψη και βιοχημική και μικροβιολογική εξέταση του εγκεφαλονωτιαίου υγρού. 

Πρόγνωση-Προφύλαξη

Στη βαρύτερη παραλυτική μορφή της νόσου, το 25% των ασθενών έχει βαριά μόνιμη παράλυση, το 25% έχει ελαφρές βλάβες ενώ το 50% των ασθενών θεραπεύεται πλήρως από τη νόσο. Η βελτίωση των βλαβών πάντως μπορεί να συνεχίζεται έως και δύο χρόνια μετά την εισβολή της νόσου. 

Η ενεργητική ανοσοποίηση του βρεφικού και παιδικού πληθυσμού είναι η μέθοδος που ακολουθείται. Αρχικά χρησιμοποιήθηκε το εμβόλιο Salk που χορηγείτο ενδομυϊκά και το οποίο αντικαταστάθηκε από το εμβόλιο Sabin που χορηγείται από το στόμα σε δύο δόσεις. 

Θεραπεία

Η θεραπεία της νόσου είναι συμπτωματική (δηλαδή ανάλογη με τα συμπτώματα) με χορήγηση αναλγητικών, αντιπυρετικών και σπασμολυτικών φαρμάκων.
Διάβασε Επίσης: Τι είναι ο γεννητικός έρπης και Πρόληψη στην τρίτη ηλικία