Τι είναι το ραιβόκρανο. Συμπτώματα-Θεραπεία

Ραιβόκρανο

ygeiaonline, pathiseis, astheneies, 
Ραιβόκρανο είναι ο σπασμός των αυχενικών μυών, ο οποίος προκαλεί ελαττωματική κλίση της κεφαλής έξω από τη μέση αξονική γραμμή. Μπορεί να είναι συγγενές ή επίκτητο. 

Αίτια

Το συγγενές ραιβόκρανο, δημιουργείται συνήθως από ουλώδη ρίκνωση ενός από τους στερνοκλειδομαστοειδείς μύες, σα συνέχεια τραυματισμού κατά τον τοκετό ή λόγω ανωμαλιών ανάπτυξης του εμβρύου κατά την κύηση και πιο σπάνια από ανωμαλίες ανάπτυξης του σκελετού του αυχένα. Μπορεί, όμως, να οφείλεται και σε παράλυση του νεύρου που νευρώνει τους στερνο-κλειδομαστοειδείς μύες. 

Το επίκτητο ραιβόκρανο δημιουργείται ύστερα από τραυματισμό ή έγκαυμα του αυχένα ή μετά μια φλεγμονή του στερνοκλειδομαστοειδούς μυώνα, όπως μυοσίτιδα. Τέλος, μπορεί να οφείλεται σε ψυχολογικούς λόγους. 

Συμπτώματα

Η έναρξη μπορεί να είναι απότομη, συνήθως όμως είναι βαθμιαία. Γίνεται διακεκομμένη ή συνεχής σύσπαση των αυχενικών μυών στη μια πλευρά και προκαλεί στροφή και κλίση της κεφαλής προς τη μια πλευρά. Η σύσπαση του στερνοκλειδομαστοειδούς μυώνα προξενεί στροφή της κεφαλής προς την αντίθετη πλευρά και κάμψη του αυχένα προς την ίδια. Στο ραιβόκρανο με απότομη έναρξη (οξύ ή υπεροξύ ραιβόκρανο) προεξέχει ο πόνος. Η συχνότερη αιτία είναι η οξεία αρθρίτιδα των αυχενικών σπονδυλικών αρθρώσεων. Στην αρχή εμφανίζονται παροδικοί νυγμώδεις πόνοι που δυσκολεύουν τις διάφορες κινήσεις της κεφαλής. Γρήγορα, όμως, ο πόνος φτάνει σε πραγματικό παροξυσμό και είναι αυτός που ακινητοποιεί το κεφάλι, στην ελαττωματική θέση που περιγράψαμε. Η ψηλάφηση του λαιμού προκαλεί πόνο ειδικά στις εγκάρσιες αποφύσεις.

Θεραπεία

Στο οξύ και υπεροξύ ραιβόκρανο η θεραπεία πρέπει να αρχίσει αμέσως και τα κυριότερα θεραπευτικά μέσα είναι τα αναλγητικά, τα αντιφλεγμονώδη και τα μυοχαλαρωτικά. 

Στις υπεροξείες μορφές καταφεύγουμε και στη διήθηση με συνδυασμό τοπικού αναισθητικού (νοβοκαίνη ή ξυλοκαίνη) και ενός κορτικοστεροειδούς. 

Στο σπασμωδικό ραιβόκρανο χορηγούμε αντισπασμωδικά όπως υοσκίνη, σκοπολαμίνη, γαρδενάλη, μορφίνη. 

Στις χρόνιες μορφές, ειδικά στο συγγενές ραιβόκρανο, αρχίζουμε τη θεραπεία δύο βδομάδες μετά τη γέννηση. Καταρχήν θα διορθώσουμε χειρουργικά τυχόν ανωμαλίες των οστών, ή θα αρχίσουμε γυμναστικές ασκήσεις, με κατάλληλο μασάζ, από ειδικό, και τη συγκράτηση της κεφαλής με ειδική συσκευή στην κανονική θέση. Μερικοί γιατροί συνιστούν μόνο την τοποθέτηση της συσκευής αυτής και την αποφυγή κάθε άλλης θεραπευτικής αγωγής. Στις χρόνιες επίκτητες μορφές προσπαθούμε να θεραπεύσουμε την αιτία που προκάλεσε το ραιβόκρανο. Καταφεύγουμε, τέλος, στη χειρουργική και ορθοπεδική επέμβαση.
Διάβασε Επίσης: Ύδραρθρος: τι είναι και πώς αντιμετωπίζεται; και Δισκοκήλη