Ο χρόνος επιβίωσης εξαρτάται απ' το βαθμό εξάπλωσης του καρκίνου |
Το φαινόμενο
αυτό εξηγείται με την πρόοδο που σημειώθηκε τα τελευταία χρόνια στην
τεχνική συντήρηση των τροφών, με τη μείωση της κατανάλωσης
νιτροδοενώσεων και καπνιστών τροφών και την αυξημένη κατανάλωση νωπών
φρούτων και λαχανικών. Η συχνότητα του καρκίνου του στομάχου
κατανέμεται και είναι πολύ υψηλή σε χώρες όπως η Ιαπωνία με συχνότητα 10
έως 60 φορές μεγαλύτερη από άλλες χώρες, όπως η Αίγυπτος και το Μεξικό. Επίσης οι κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες καθώς και ο τρόπος και το επίπεδο διαβίωσης, επιδρούν σημαντικά στη συχνότητα της νόσου.
Αίτια και παράγοντες κινδύνου
Κληρονομικότητα: Παίζει πιθανόν κάποιο ρόλο στην εμφάνιση της νόσου.
Ηλικία: Η συχνότητα της νόσου αυξάνεται σημαντικά με την πρόοδο της ηλικίας.
Φύλο: Το ανδρικό φύλο προσβάλλεται με διπλάσια σχεδόν συχνότητα από τη νόσο σε σχέση με το γυναικείο φύλο.
Παθολογικές καταστάσεις: Αχλωρυδρία, πολύποδες του στομάχου, χρόνιο έλκος του στομάχου και ατροφική γαστρίτιδα ευνοούν την ανάπτυξη καρκίνου στομάχου.
Δίαιτα: Η μεγάλη κατανάλωση
νιτροδοενώσεων από συντηρημένα τρόφιμα, καπνιστά, τηγανητά, κόκκινο
κρέας και καρυκεύματα, παίζει σημαντικό ρόλο στη συχνότητα της νόσου.
Συμπτώματα
Δυστυχώς συχνά ο καρκίνος του στομάχου εμφανίζει συμπτώματα σε προχωρημένο στάδιο και μόνο. Ανορεξία,
απώλεια βάρους, καταβολή δυνάμεων, αποστροφή προς το κρέας, και άλγος
στην ανώτερη κοιλιακή χώρα, αναιμία και εμετός είναι τα πιο συνήθη
συμπτώματα. Η αιματέμεση και η απόφραξη είναι συμπτώματα προχωρημένου σταδίου της νόσου.
Πρόληψη και πρόγνωση της νόσου
Αποφυγή
καρκινογόνων ουσιών, όπως η μεγάλη κατανάλωση νιτροδοενώσεων από
συντηρημένα τρόφιμα, καπνιστά, τηγανητά, κόκκινο κρέας, καρυκεύματα και
παθολογικών καταστάσεων, όπως αχλωρυδρία, πολύποδες του στομάχου, χρόνιο
έλκος του στομάχου και ατροφική γαστρίτιδα που, προδιαθέτουν για τη
νόσο.
Τα φρέσκα φρούτα και τα λαχανικά περιέχουν βιταμίνες Α και C που έχουν σχέση με την ελάττωση της νόσου.
Η πρόγνωση έχει άμεση σχέση με το στάδιο της νόσου και ο χρόνος επιβίωσης εξαρτάται απ' το βαθμό διασποράς του καρκίνου.
Διάγνωση
Επειδή
τα συμπτώματα της νόσου μοιάζουν με εκείνα του έλκους και της
γαστρίτιδας, συχνά η διάγνωση της νόσου γίνεται με μεγάλη καθυστέρηση. Η λήψη λεπτομερούς ιστορικού και η κλινική εξέταση μπορεί να θέσουν υποψία για τη νόσο. Η ακτινογραφία
στομάχου και η γαστροσκόπηση είναι αρκετές για την πλήρη διευκρίνιση
του προβλήματος όταν συνδυάζονται με βιοψία της ύποπτης περιοχής κατά τη
διάρκεια της γαστροσκόπησης. Η αξονική τομογραφία και η μαγνητική τομογραφία δεν παίζουν πρωταρχικό ρόλο στη διάγνωση του καρκίνου του στομάχου.
Θεραπεία
Η χειρουργική αφαίρεση του όγκου (γαστρεκτομή) και στη συνέχεια η χημειοθεραπεία αποτελούν θεραπεία εκλογής με μέτρια αποτελέσματα. Η ακτινοθεραπεία δεν χρησιμοποιείται συχνά στη νόσο αυτή.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου