Το σεξ και ο αθλητής

Το σεξ επηρεάζει τις αθλητικές επιδόσεις:
Μύθος ή πραγματικότητα;

athlitiatriki, ygeiaonline, pathiseis, astheneies,
Αρκετές θεωρίες, εικασίες και προτάσεις υπάρχουν σήμερα, από μελετητές, για το θέμα της σεξουαλικής συμπεριφοράς των αθλητών. Όμως κοινό συμπέρασμα δεν έχει προκύψει. 
Η σεξουαλική ζωή ενός αθλητή εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από την ψυχοσύνθεση και γενικότερα την ψυχολογική κατάστασή του. 
Πράγματι υπάρχουν αθλητές που πιστεύουν και αισθάνονται πως ερχόμενοι σε κανονική σεξουαλική επαφή την παραμονή ή ακόμη και την ημέρα του αγώνα, έχουν καλύτερη απόδοση στον ίδιο αγώνα. Άλλοι όμως πιστεύουν ότι, τουλάχιστον 3-4 ημέρες πριν τον αγώνα, θα πρέπει να απέχουν συστηματικά από οποιαδήποτε σεξουαλική επαφή, για να έχουν «σωστή» κατά τη γνώμη τους απόδοση. Μάλιστα υπάρχει και μια μικρή μερίδα αθλητών που έχουν συνειδητοποιήσει ότι η σεξουαλική σχέση κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου τους βλάπτει και αποφεύγουν έτσι συστηματικά να έρχονται σε «σεξουαλική επαφή» την περίοδο των αγώνων.

Στις περιπτώσεις αυτές, ειδικά αθλητές ομαδικών αθλημάτων που συμμετέχουν σε πρωτάθλημα, έρχονται σπανιότατα σε σεξουαλική επαφή και μάλιστα αισθάνονται «ένοχα» αμέσως μετά από αυτή, σε σημείο που ορισμένες φορές να επηρεάζονται ψυχολογικά και να έχουν μειωμένη απόδοση. Η προσωπική μας άποψη και αθλητιατρική μας θέση στο θέμα αυτό εντοπίζεται στο ότι ο αθλητής πρέπει να έχει μια «φυσιολογική» σεξουαλική ζωή. Εννοώντας ότι κάθε τι περιττό, καθώς τι διαφορετικό και πιο κοινά «ανώμαλο», θα πρέπει σαν κανόνας να αποφεύγεται από τους αθλητές τουλάχιστον σε περίοδο πλήρους αθλητικής δράσης.

Πράγματι οτιδήποτε εκτός από τη φυσιολογική σεξουαλική επαφή, προκαλεί στον αθλητή μεγάλη φόρτιση στο νευρικό σύστημα και ανάλογη στην ορμονική φυσιολογική συμπεριφορά. Αυτό έχει σαν επακόλουθο την πτώση των δυνάμεων του αθλητή, ψυχολογική εξασθένηση και ορμονική ανεπάρκεια, με χαρακτηριστική μείωση της τιμής των κατεχολαμίνων (αδρεναλίνη κυρίως) στο αίμα.

Στην ακραία περίπτωση του «αυνανισμού» τα πράγματα είναι χειρότερα γιατί, εκτός των άλλων, υπάρχει ψυχολογική εξασθένηση του ατόμου. Κατάσταση που, εάν επαναλαμβάνεται, μπορεί να οδηγήσει στα πρόθυρα της «μελαγχολίας».

Αθλητής που αυνανίζεται χάνει, όπως διαπιστώθηκε μετά από συστηματική μελέτη, το 20-30% της πραγματικής του ενέργειας και γενικά της απόδοσης που μπορεί να έχει σε φυσιολογικές συνθήκες.

Όμως πολύ σημαντικό ρόλο για τη σεξουαλική συμπεριφορά παίζει και ο ή η σύντροφος. Ένα ζευγάρι που συναισθηματικά και ερωτικά είναι «δεμένο», εύκολα φθάνει στον οργασμό και την ερωτική πληρότητα, χωρίς ιδιαίτερη πίεση ψυχολογική και οργανική. Η ενέργεια που καταναλώνεται γι'αυτή την «πράξη» είναι περιορισμένη, γιατί η λειτουργικότητα του ψυχοσυναισθηματικού ή οργανικού κόσμου είναι σχεδόν τέλεια. Αντίθετα εάν υπάρχει πρόβλημα, οποιουδήποτε τύπου στο ζευγάρι, επηρεάζεται λιγότερο ή περισσότερο η σεξουαλικότητά του.

Σαν αποτέλεσμα αυτού είναι η καταβολή μεγάλων ποσών ενέργειας και η έντονη συμμετοχή του νευροορμονικού συστήματος για την ολοκλήρωση της σεξουαλικής πράξης, γεγονός που επιφέρει μειωμένη ενέργεια για τις αθλητικές υποχρεώσεις του αθλητή.

Το ίδιο συμβαίνει και σε σημαντικά μεγαλύτερο βαθμό, όταν το σεξ είναι μια επιβεβλημένη και υποχρεωτική πράξη και στην ουσία ο αθλητής περισσότερο και λιγότερο η γυναίκα αθλήτρια, δεν νιώθουν καμία ερωτική έλξη και επιθυμία για τον σύντροφό τους.

Σύμφωνα με έρευνα, πάντως, η ιδανική συνθήκη για τη σεξουαλική ζωή ενός αθλητή είναι ο «έγγαμος βίος». Βέβαια με σύζυγο, την οποία ερωτικά και συναισθηματικά επιθυμεί και χωρίς αλλότρια οικογενειακά προβλήματα. Εκεί ο ή η αθλήτρια μπορούν να ρυθμίζουν τη σεξουαλική ζωή τους με τον τρόπο που οι ίδιοι θεωρούν σωστότερο, έτσι ώστε να μην επηρεάζεται αρνητικά η αθλητική τους καριέρα. 

Σχετικά με τις μεγάλες αθλητικές εκδηλώσεις, όπου οι αθλητές αναγκάζονται να απουσιάζουν πολλές φορές και μήνα ολόκληρο από τα σπίτια τους, υποστηρίζουμε ότι το σωστότερο και φυσιολογικότερο θα ήταν να συνοδεύονται από τις γυναίκες ή τις αρραβωνιαστικές τους. 

Στην περίπτωση αυτή φρονιμότερο θα είναι οι σύντροφοι των αθλητών να μένουν σε ξενοδοχεία κοντά σ'αυτό της αποστολής και όχι στο ίδιο. Να συναντιούνται δε μαζί τους τις ελεύθερες ώρες τους. Πιστεύουμε ότι αυτό είναι μια ανθρώπινη αντιμετώπιση που πολλά δίνει στον αθλητή και λίγα παίρνει.