Καρκίνος του Οισοφάγου. Συμπτώματα - Θεραπεία

Η θεραπεία του καρκίνου του
οισοφάγου είναι δύσκολη

Ο οισοφάγος είναι μυικός σωλήνας που ενώνει το στόμα με το στόμαχο. Ο καρκίνος του οισοφάγου δεν είναι συχνός, και υπάρχει γεωγραφική κατανομή του. Ο υψηλότερος δείκτης προσβολής και θνησιμότητας από οισοφαγικό καρκίνο, εμφανίζεται στην Ασιατική ζώνη μεταξύ Κίνας και Τουρκίας. Η Ελλάδα εμφανίζει τη χαμηλότερη συχνότητα καρκίνου του οισοφάγου σε όλη την Ευρώπη, ενώ την υψηλότερη συχνότητα παρουσιάζουν η Γαλλία και η Ελβετία. 

Πρόληψη

Άτομα που έχουν μεγάλη πιθανότητα να προσβληθούν από τη νόσο, πρέπει να ελέγχονται τακτικά. Συνιστάται αποφυγή των ουσιών που ευνοούν την ανάπτυξη του καρκίνου αυτού, όπως είναι το κάπνισμα και το αλκοόλ. 

Συμπτώματα

Η δυσφαγία είναι το πιο συχνό σύμπτωμα του καρκίνου αυτού και εξαρτάται από το βαθμό της στενώσεως. Η δυσφαγία αρχίζει με δυσκολία στην κατάποση των στερεών τροφών, αργότερα ο ασθενής δυσκολεύεται στην κατάποση και υδαρών τροφών. Σπανίως έχουμε αιμορραγίες. Ο πόνος δεν είναι σπάνιο σύμπτωμα. 

Αίτια και παράγοντες κινδύνου

Ηλικία: Η συχνότητα της νόσου αυξάνεται με την πρόοδο της ηλικίας. 

Φύλο: Το ανδρικό φύλο προσβάλλεται συχνότερα από καρκίνο του του οισοφάγου. 

Παθολογικές καταστάσεις: Χρόνια οισοφαγίτιδα, οισοφάγος Barrett, σιδηροπενικές αναιμίες, αυξάνουν τον κίνδυνο προσβολής από τη νόσο. 

Ανατομικές ανωμαλίες: Αχαλασία του οισοφάγου, βραχύς οισοφάγος, εκκολπώματα οισοφάγου, αυξάνουν τον κίνδυνο. 

Κληρονομικότητα: Δεν έχει διαπιστωθεί ότι υπάρχουν κληρονομικοί παράγοντες.

Διατροφή: Κατάχρηση οινοπνευματωδών ποτών, κάπνισμα, πολύ ζεστές τροφές και ζεστά ποτά καθώς και δίαιτα πλούσια σε Νιτροζαμίνες (παστά, καπνιστά, κονσέρβες και άλλα) ευνοούν την ανάπτυξη του καρκίνου αυτού.  

Διάγνωση

Η διάγνωση είναι σχετικά εύκολη με τη λήψη λεπτομερούς ιστορικού. Ακτινογραφία του οισοφάγου και οισοφαγοσκόπηση, οδηγούν στην αναγνώριση της καταστάσεως του οισοφάγου, ενώ η αξονική και η μαγνητική τομογραφία, έχουν τη δυνατότητα να εκτιμήσουν την έκταση της νόσου και εάν υπάρχει διήθηση των γειτονικών οργάνων. Η λήψη βιοψιών από τον όγκο, επιβεβαιώνει τη διάγνωση και διευκολύνει την επιλογή της θεραπείας. 

Θεραπεία

Γενικώς η θεραπεία του καρκίνου του οισοφάγου είναι δύσκολη. Η επιθετική χειρουργική αφαίρεση του όγκου και η αντικατάσταση του οισοφάγου με έντερο είναι η κυριότερη αντιμετώπιση. Η χειρουργική θνησιμότητα αγγίζει το 40% και η 5ετής επιβίωση στα χειρουργημένα άτομα είναι κάτω από 10%. Για το λόγο αυτό, η χειρουργική θεραπεία χρησιμοποιείται είτε για την πλήρη ίαση στους ασθενείς αρχικού σταδίου της νόσου, είτε παρηγορητικά για την ανακούφιση από την απόφραξη του οισοφάγου. Η ακτινοθεραπεία και η χημειοθεραπεία δεν παίζουν σημαντικό ρόλο στον έλεγχο της νόσου.