Μυϊκή Θλάση

Μυϊκή Θλάση

athlitiatriki, ygeiaonline, pathiseis, astheneies,

Είναι η μηχανική κάκωση των μυών χωρίς λύση της συνέχειάς τους. 

Η μεμονωμένη μυϊκή θλάση αποτελεί σπανιότερη κάκωση, πιο συχνά παρατηρείται σε συνδυασμό με τραυματισμό και άλλων γειτονικών μαλακών μορίων (δέρματος, υποδόριου ιστού).

Οι θλάσεις μπορεί να προκληθούν από αιφνίδια και ισχυρή πλήξη των επιπολής ιστών με όργανα ή αντικείμενα ομαλής ή ανώμαλης επιφάνειας. Ανάλογα με την ένταση της πλήξης, μπορεί να δημιουργηθεί μόνον εκχύμωση, δηλαδή περιορισμένη έξοδος αίματος στον υποδόριο ιστό, μώλωπας, όπου συνυπάρχει οίδημα της περιοχής, ή αιμάτωμα, δηλαδή περιγεγραμμένη συλλογή αίματος ανάμεσα στους ιστούς. Και στις τρεις περιπτώσεις οι αλλοιώσεις οφείλονται στη ρήξη μικρών αιμοφόρων αγγείων. Μπορεί επίσης να προκληθεί θλάση σε ένα μυ από απότομη και ισχυρότατη μυϊκή συστολή.

Ως προς την κλινική εικόνα, υπάρχει έντονος πόνος ιδίως κατά τη λειτουργία του μυός που έπαθε θλάση, λειτουργική ανεπάρκεια του σκέλους ή μέλους, οίδημα ή εκχυμώσεις και, μετά την παρέλευση λίγων ημερών, ιδιάζουσα χροιά του δέρματος, οι λεγόμενες όψιμες εκχυμώσεις. 

Η κλινική εξέταση συνοδεύεται πάντα από ακτινολογικό έλεγχο για αποκλεισμό κατάγματος. Γίνονται επίσης γενικές εξετάσεις αίματος και ούρων, σε περίπτωση βαρύτερης κάκωσης, όπως π.χ. σε αιμάτωμα. 

Επιπλοκή που μπορεί να συμβεί είναι η χρόνια σκλήρυνση. Ιδιαίτερη μορφή κλειστού τραυματισμού με σοβαρές συνέπειες αποτελεί το σύνδρομο από σύνθλιψη ή καταπλάκωση, που μπορεί να αποβεί θανατηφόρο. 

Σε απλές εκχυμώσεις ή μώλωπες, η αρχική εφαρμογή ψυχρών επιθεμάτων, π.χ. πάγου, περιορίζει το οίδημα και ανακουφίζει τον τραυματία. Σε πιο σοβαρές κακώσεις, γίνεται ακινητοποίηση του τραυματισμένου μέλους με κάποιο τρόπο, π.χ. σε θλάση του γαστροκνήμιου μυός με την εφαρμογή μηροκνημικού γύψινου επιδέσμου. Σε περίπτωση μεγάλου αιματώματος, γίνεται παροχέτευση, με την τοποθέτηση ειδικής συσκευής αναρρόφησης.