Φυσικοθεραπεία

Φυσικοθεραπεία

Φυσικοθεραπεία ονομάζουμε το σύνολο των φυσικών μεθόδων που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία ασθενών με αναπηρία ή τραυματισμό, με σκοπό την επίτευξη και διατήρηση λειτουργικής αποκατάστασης και την πρόληψη δυσλειτουργίας ή δυσμορφίας. 

Η φυσικοθεραπεία συνιστάται σε ασθενείς με διάφορες ορθοπεδικές, νευρολογικές, αγγειακές και αναπνευστικές παθήσεις, που μπορεί να οφείλονται σε συγγενή δυσλειτουργία, επίκτητη αναπηρία λόγω κάποιας ασθένειας ή τραύματος ή κληρονομική δυσλειτουργία. 

Η φυσικοθεραπευτές προσλαμβάνονται για εργασία σε νοσοκομεία, κέντρα φυσικής αποκατάστασης, κλινικές, σχολεία για παιδιά με αναπηρίες ή μπορούν να εργασθούν και ιδιωτικά. 

Τύποι φυσικοθεραπείας

Μεταξύ των διαγνωστικών μεθόδων που χρησιμοποιούνται από τους φυσικοθεραπευτές είναι η διέγερση των μυών είτε με τα χέρια, είτε ηλεκτρικά, η δοκιμή της αντίληψης και της αισθητικότητας και η μέτρηση του εύρους και του βαθμού κινητικότητας και λειτουργίας των αρθρώσεων. 

Στη θεραπεία ενός ασθενούς, ο φυσικοθεραπευτής μπορεί να χρησιμοποιήσει τις παρακάτω μεθόδους, μόνες ή σε συνδυασμό μεταξύ τους:

Θερμό-θεραπεία

Αυτή γίνεται, με χρήση ζεστού νερού σε διάφορες θερμοκρασίες. 

Με υγρή παραφίνη.

Με χρήση υπέρυθρου ή υπεριώδους φωτός με ειδικές λάμπες.

Με υπερήχους οι οποίοι παράγουν θερμότητα εσωτερικά.

Με την διαθερμία (εφαρμογή ηλεκτρικού ρεύματος για την παραγωγή θερμότητας τοπικά στους ιστούς). 

Θεραπευτικές ασκήσεις διαφόρων ειδών

Χρησιμοποιούνται για την αύξηση της δύναμης και της αντοχής, για τη βελτίωση του συντονισμού, για τη βελτίωση κινήσεων της καθημερινής ζωής και για την αύξηση και συντήρηση του εύρους των κινήσεων. 

Εκπαίδευση στη βάδιση με τη βοήθεια δεκανικιών και άλλων τύπων κηδεμόνων,

καθώς και προσθετικών μελών, σε άτομα με διαταραχές στη βάδιση διαφόρου αιτιολογίας. 

Χρήση του θεραπευτικού μασάζ, 

και της ακινητοποίησης και προοδευτικής κινητοποιήσεως των μελών του σώματος με τη βοήθεια ελαστικής επίδεσης, ναρθήκων και γύψου. 

Οι φυσικοθεραπευτές συμβουλεύουν τους ασθενείς και τους συγγενείς τους, επάνω στη χρήση προσθετικών συσκευών όπως τα τεχνητά μέλη και τους κηδεμόνες διαφόρων τύπων, έχουν συνδρομή στην εκπαίδευση των ασθενών στη σωστή άσκηση.