Πότε εμφανίζεται ο παιδικός αυτισμός και τι είναι χαρακτηριστικό στ' αυτιστικά παιδιά

Tο πιο σημαντικό είναι να ανταπεξέρχονται
μόνα τους στις βασικές τους ανάγκες

Ο παιδικός αυτισμός συγχέεται συχνά με άλλες ασθένειες. Τα συμπτώματα του πρέπει να έχουν εμφανιστεί πριν την ηλικία των 2 1/2 χρόνων και είναι σημαντικό να διαχωρίζεται από άλλες παιδικές ψυχώσεις που συνήθως εμφανίζονται αργότερα. Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό αυτιστικών παιδιών εξαιτίας λαθεμένης διάγνωσης θεωρούνται σαν περιπτώσεις πνευματικής καθυστέρησης. 

Ο παιδικός αυτισμός εμφανίζεται σε 2-4 από τα 10000 παιδιά που γεννιούνται. Περίπου το ίδιο πολλά παιδιά εμφανίζουν άλλους τύπους παιδικών ψυχώσεων. Ο αυτισμός είναι 2-5 φορές πιο συνηθισμένος στα αγόρια απ' ότι στα κορίτσια. 

Ο αυτισμός υπάρχει σ΄όλες τις κοινωνικές ομάδες. Δεν φαίνεται να υπάρχει κάποια διαφορά στη συχνότητα εμφάνισης στις διάφορες κοινωνικές ομάδες. Έχει ειπωθεί ακόμα ότι ο αυτισμός εμφανίζεται στο πρώτο από τα παιδιά μιας οικογένειας αλλά πολλές έρευνες που έγιναν το αντικρούουν. Αυτό ίσως ισχύει για άλλους τύπους παιδικών ψυχώσεων. Σύμφωνα με έρευνα του Γκέτεμποργκ δεν φαίνεται να υπάρχει μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης σχιζοφρένειας ή άλλων ψυχικών ασθενειών στο οικογενειακό δέντρο των αυτιστικών παιδιών με εξαίρεση την εμφάνιση μανιοκαταθλιπτικών καταστάσεων. 

Πρόγνωση και Αντιμετώπιση του αυτισμού

Η μακροπρόθεσμη πρόγνωση των αυτιστικών παιδιών είναι αρκετά άσχημη. Αυτό σημαίνει πως το παιδί στις περισσότερες περιπτώσεις δεν θα μπορέσει να ζήσει μόνο του ή να εργασθεί όταν ενηλικιωθεί. Τα μέσης ευφυίας αυτιστικά παιδιά μπορούν γενικά και τα καταφέρουν καλά, αν και ζουν μια απομονωμένη ζωή. Αν ένα αυτιστικό παιδί μπορεί να παίζει με κούκλες ή να χρησιμοποιεί ένα κάποιο είδος γλώσσας που αποσκοπεί σ' επικοινωνία πριν την ηλικία των 5 χρόνων, είναι συνήθως στοιχεία που επιτρέπουν μια καλή πρόγνωση. Η έρευνα του Γκέτεμποργκ δείχνει ότι το 1/3 των παιδιών παρουσιάζει μια σοβαρή επιδείνωση της κατάστασής τους ιδιαίτερα στη διάρκεια της εφηβείας. Μια επίπονη εξάσκηση 7-8 χρόνων μπορεί ξαφνικά να το κάνει να καταρρεύσει ολοκληρωτικά. Τότε το παιδί αποδιοργανώνεται τελείως και παρουσιάζει μια έντονη ανησυχία. 

Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος βοηθείας;

Όσον αφορά τη θεραπεία του αυτισμού, πολλές έρευνες σ΄όλο τον κόσμο δείχνουν ότι μια αυστηρά δομημένη παιδαγωγική εξάσκηση είναι ο καλύτερος τρόπος. Αυτό σημαίνει επιγραμματικά, πως η κάθε μέρα προγραμματίζεται μ' ένα καλό συγκεκριμένο τρόπο και το παιδί εξασκείται βήμα-βήμα σε διάφορες δραστηριότητες. Το πιο ρεαλιστικό είναι να κατανοήσουμε ότι για πάρα πολλά αυτιστικά παιδιά το πιο σημαντικό είναι να μάθουν να τρώνε και να πηγαίνουν στην τουαλέτα, δηλαδή, να ανταπεξέρχονται μόνα τους στις βασικές τους ανάγκες με μικρή βοήθεια από άλλους. 

Βοήθεια στους γονείς

Είναι πολύ δύσκολο το να είναι κάποιος γονιός αυτιστικού παιδιού. Οι γονείς αυτοί χρειάζονται μεγάλη βοήθεια και συμπαράσταση ψυχική, κοινωνική και οικονομική. Η ειδίκευση ψυχιάτρων, ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών και δασκάλων στον αυτισμό και η δημιουργία κέντρων γι' αυτιστικά παιδιά είναι ανάγκες επιτακτικές. Αν όμως όλα αυτά φαίνονται στόχοι πολύ απόμακροι, ας αρχίσει τουλάχιστον μια προσπάθεια ενημέρωσης που σκοπός της θα ναι όχι μόνον η ευρύτερη απομυθοποίηση του αυτισμού και η γνώση των αιτιών και των προοπτικών θεραπείας του, αλλά και μια ένδειξη ηθικής συμπαράστασης στους γονείς των παιδιών αυτών που σήμερα ζουν στη χώρα μας.